قسمت دوازهم : مرگ هئ موسو

 

یوهوا هئ موسو را میشناسه و صداش میزنه و هئ موسو هم جریانو میفهمه و خلاصه مراسم اشک ریزون و ابراز احساسات و از این حرفها که یوهوا میگه حتی اگه روحت هم باشه من راضیم که الان بغلم کرده باشه اما هئ موسو چشمی برای اشک ریختن نداره

 

 

و بعد میرند توی کوهستان و یوهوا میگه که وقتی توی هیون تو بودی امدم بهت بگم بابا شدی ولی دیدم آویزونت کرده بودن و کور بودی گوموا هم نذاشت بهت بگم من هم بچه ات را به یاد تو بزرگ کردم اون بابای نامرد گوموا تو رو به این روز انداخت من هم راهی نداشتم رفتم پیش گوموا تا بچه مون بزرگ کنم تا بعداً انتقام تو رو بگیره  لسمش جومونگه هئ موسو میگه خوب جومونگ یعنی کماندار افسانه ای یعنی اون پسرمه یوهوا میگه مگه دیدیش هئ موسو میگه پس فکر کردی کی از زندان نحاتش داد .من بیست سال توی اون خراب شده بودم یوهوا میگه الان میخوام برم به جومونگ همه چیو بگم باید از این به بعد پیش هم زندگی کنیم که هموسو میگه نه من که در حق اون پدری نکردم بزار گوموا پدر اون باشه اون جومونگو بزرگ کرده من باید از بویو برم وجود من هم به ضرر سه نفرتون و بویوه

شب هم هئ موسو در حال احساس کردن جومونگه و افسوس میخوره که چشم نداره بچه شو ببینه و میگه قربون پسرم برم که خون من توی رگهاشه جومونگ هم متوجه میشه میگه این اوسا امشب چرا احساساتی شده

شاه گوموا هم چند روز زده توی کار مشروب خوری که یوهوا میاید پیشش و زانو میزنه و از محبتهایی که چند سال اخیر شده تشکر میکنه و میگه من امروز هئ موسو را دیدم میخوام باهاش برم زندگی کنم اجاز بده برم گوموا هم مرام رو میکنه و میگه من از اول دنبالش هئ موسو بودم تا وقتی پیداش کردم دستون دوباره تو دست هم بزارم الان خودش کجاست من باید باهاش حرف بزنم کجا میخواید برین همینجا توی بویو براتو جا درست میکنم .دیگه خواهشن گریه نکن که دلمو میکشنی

 

جومونگ هم در حال تمرین با کمانه که تک تیر کار میکنه هئ موسو میگه وقتی تعداد دشمن بالا رفت هر چه قدر با فدرت تیر بزنی تک تیر فاید نداره بده من تا رگبار زدنو بهت یاد بدم

هئ موسو هم مختصات سبیلو از جومونگ میپرسه و به یاد گذشته تیرها رو میزنه زمینه و تند تند پرتاب میکنه که همه شون به سیبل میخوره و به جومونگ میگه بیا بزن ببینم

 

جومونگ هم جو گیر میشه و میاید مثلاً مثل هئ موسو تیرها میزنه زمین ولی یکی در میون میخوره به سبیل هئ موسو میگه برای شروع خوبه که جومونگ هم بی خبر از جربانه میگه این مهارتو از پدرم ارث بردم اخه مامانم برای همین اسمم گذاشته جومونگ که هئ موسو خنده اش میگیره و توی دلش میگه منظور مامانت من بودم اخه بابا گوموات شمشیر زنه اون از تیر کمان چیزی بارش نبود

توی راه هئ موسو جومونگ نصیحت میکنه و میگه من خیلی وقت پیش آرزوهای بزرگی داشتم ولی این شده حال و روزم تو باید حواست جمع باشه اگه از کسی که دوستش داری نتونی مراقبت کنی چطور میخواهی بعداً مملکت داری کنی .از مامانت به خوبی نگهداری کن الان هم مامانت نگرانته برو دیدنش جومونگ میگه اول غذا درست میکنم بعداً میرم که هئ موسو میگه نه همین الان برو جومونگ هم با ذوق وشوق راه میوفته که هئ مو سو میگه نمیخواد تند بری اروم برو که برگردی

جومونگه میگه باشه وقتی برگشتم هم مشروب میارم هم غذا تا باهم بخوریم و میره و هئ موسو دوباره از اینکه چشم نداره خیلی ناراحت میشه .انگار هئ موسو هم فهمیده که این آخرین ملاقاته

کمی اونطرفتر هم تسو قشون رو آماده کرده تا برن سراغ هئ موسو .عامل اصلی این طرح ازنظر خودش بشدت حماسی هم میاید اونجا تا از مرگ هئ موسو مطمئن بشه

 

به همین موازات گوموا و یوهوا هم به سمت کوهستان راه میوفتن .

توی راه ماری و هم قطاریهاش هم جومونگو می بینند و میگند ما اومدیم تا بهت بگیم در ری سربازها داشتند میرفتن کوهستان جومونگ هم که نگران اوسا میشه سریع گرد میکنه و برمیگرده کوهستان

هئ موسو هم میاید بیرون خونه از دور متوجه قشون کشی میشه و آماده میشه

درگیری شروع میشه ولی با اون همه نفرات حریف هئ موسو نمیشند

جومونگ و دار و دستش میرسند و جومونگ هم که میبینه قشون کشی کار شازده هاست غیرتی میشه و میخواد بره کمک هئ موسو که ماری و هیپبو جلوش میگیرند و اویه هم میزنه پس کردنش تا بی هوش شه

در میدان نبرد هم تلافات بالا میره و سربازها درو میشند و کار با تیر کمان پی گیری میشه (مرگ یوم مون) که هئ موسو دیگه کم میاره

 

تسو هم به خیال خودش در یه اقدامی حماسی تر کار هئ موسو را تمام میکنه

گوموا و یوهوا هم تازه میرسند اونجا که با صحنه تراژدیک روبرو میشند و گوموا هم که گریه اش رو به اسمون میره

جومونگ هم به هوش میاید و وقتی موضوع را میفهمه میره یه کوهستان و کولی بازی در میاره که هر  چی هم داد بزنه فاید نداره

گوموا هم جسد هئ مو سو را میره روی قله کوه چان مو و یاد دورانی که با هئ مو سو بود میوفته که هئ موسو میگه با اینکه من قهرمان پناهنده ها هستم حس میکنم  نمیتونم اونها را رو به سرانجامی برسم این منو میترسونه اگه به خاطر تو نبود خیلی وقت پیش دست از کار می کشیدم میرفتم برای خودم  گوموا هم در نوشابه را باز میکنه و میگه اگه تو نبودی من هم به اینجا نمیرسیدم  انوقت فقط توی قصر بودم زندگی راحت و ساده ذاشتم اما الان بهترین دوران زندگی را پیش تو و اینجا میگذرونم  .هئ موسو هم به گوموا میگه اگه من یه روز مردم ازت میخوام مراقب یوهوا باشی اون به غیر از من کسیو نداره اگه من مردم بدنم را نسوزون بزار وی توی کوه بمونم تا هم کرکسها فیضی ببرن و هم بتونم از اون بالا سرزمینی که قبلاً از دست دادیم را ببینم

یوهوا هم هنوز هئ موسو را ول نمیکنه که گوموا میگه بابا اینقدر بالا سر این بدبخت گریه نکنه بیشتر عذابش میدی و میگه بیان ببرندش که اینقدر گریه میکنه تا غش میکنه

 

بعد از اجرای مراسم ترحیم و تدفین یومی یول به وزیر بو میگه کار خود ناکست بود درست نمیگم حالا اگه خدایات سنگمون کردن چه کنیم وزیر بو میگه بهتر از این بود که هانیها بویو را نابود کنند یومی یول میگه فعلاً باید فکر خودمون باشیم که شاه خودمونو نابود نکنه  وزیر بو میگه من که هیچ وقت از مرگ نمیترسم ولی میخوام ببینم شاه پسر خودشو میکشه یا نه یه سناریو فیلم هندی ترتیب دادم توپ

جومونگ هم زیر مشکلات کمرش خم میشه و فکر میکنه بختون نحسه و میگه شما دیگه با من دوست نیستین .استادم بیست سال توی زندان بود کسی نکشتش اما یه ماه من رفتم پیشش مرد شما هم اگه با من باشین میمیرید برین به زندگیتون برسین اما یوگی و دوستان میزنند تیریپ لوطی گری و میگن ما تا آخر هستیمت

در همین راستا در قصر هم ملکه و دادشت خیلی کیف میکنند و ملکه میگه اون بلایی که توی این چند سال سر من اومد خدا یه روزه سر یوهوا اورد تا بفهمه وقتی شوهر یکیو ازش میگیری چه حالی داره حالا نوبته من برین براش دارو بیارین تا نگن ما قصد و قرضی داریم

اونطرف یوهوا هم روبه قبله شدنهاش در این فیلم شروع میشه و اعتصاب غذا کرده و رو به موت شده که ملکه دارو بدست با زور میره سر بالینش و میگه بلند شو ببین برات دارو اوردم و بعد توی دلش میکنه من دردتو میدونم چیه صبر کن ببین این اولشه من میخوام چند برابر تلافی کنم فقط شانس بیار بلند نشی

ژنرال هوک چی به شاه میگه روزی که هئ موسو را کشتن از سرباز خونه یه گروه سرباز برای تمرین بردن بیرون قصر ولی کسی چیزی به من نگفته من مشکوکم که شاه میگه اون افسر مسئول گروه بیار ببینم

 

یونگ پو هم تا میفهمه دست و پاشو گم میکنه و میره پیش تسو میگه بدختمون کردی چرا نگفتی اون طرف هئ موسو بود اون افسره که سربازها رو برامون جور کرده بازداشت کردن دیگه سیلی مرگو خوردیم  تسو میگه نترس من همه مسئولیتشو به عهده میگیرم تو فقط سوتی نده بابا میدونه تو عورضشو نداشتی

یونگ پو میره برای محاکمه و باباش میگه خوب سربازها بردی کوهستان یونگ پو هم هنوز سیلی اول نخورده میاد همه چیو بگه که تسو میاد اونجا میگه کارمن بوده همه برین بیرون تا بگم

تسو هم در محفل خصوصی به بیان اونچه که انجام داده میپردازه و میگه من کشتمش خوب کاری هم کردم گوموا هم شمشیر میکشه و عن قریبه که سر تسو را بده دستش که تسو میگه به خاطر شما و کشور این کارو کردم اکثر کله گنده ای بویو نجات بافته هئ موسو بودن اگه میفهمیدن اون زنده ست اونوقت جنگ با هان راه میوفتاد من به جای شما این کارو کردم حال اگه میخواید منو بکشید گوموا هم که نمیتونه پسرشو بکشه میگه زود از جلوی چشم گمشو

تسو میره بیرون که وزیر بو رو میبینه و میگه حال کردی چطور قضیه را جمع کردم وزیر بو هم که از درایت تسو خوشش اومده خیلی کیف میکنه و میگه فقط تو شایسته حکومت کردن در آینده هستی از الان روی من حساب کن

شاه هم که از خودی ضربه خورده و نمیتونه کاری بکنه میره پیش یوهوا دلداریش میده وبعدش به سونگ جو میگه برین این جومونگ یتیم شده را پیدا کنید تا مامانش خودشو نکشته .تا این قسمت هنوز مشخص نشده که فرماندار گارد سلطنتی کی هست و کجاست

سوسونو که میدونه جومونگ چه حال و  روزی داره به ماری پول میده و میگه این پولو بدین به جومونگ تا مشروب بخره .این دردش به مرور زمان خوب میشه .سایونگ هم به سوسونو گیر میده که سوسونو میگه صبر کنید این بعداً یه چیزی میشه ببینید من کی گفتم

 

این روزها هم جومونگ وقتشو به یللی تللی میگذرونه و به دخترهای اونجا میگه من شازده بویو ام اونها هم فکر میکنند که مسته کم نمیارند و پابه پاش میرند موسونگ که خودش این کاره است به ماری میگه این دیگه رو منو سفید کرده باید فکری براش بکنیم که ماری میگه بزار چند روز بگزره ببینیم چی میشه و پول میده به موسونگ و میگه مراقبش باشه

موسونگ هم زود پولها را میزنه توی قمار تا سرمایه گذاریشون کنه و زیاد بشن

رییس پیل هم با هزار دردسر و زحمت موپالمو میاره پیش یون تابال و یون تابال بهش میگه جوش نزن می خواستم امتحانت کنم  نمیخواد چیزی یادمون بدی بلکه میخوام چیزهایی یادت بدم که سر موپالمو کلاه میره

 

هیپبو و ایوه هم یه نبرد نمایشی برای محافظها گذاشتن که بویونگ میاد اونجا و هیپبو هم سریع اویه میندازه روی زمین . بویونگ سراغ جومونگ رو میگیره که به غیرت اویه بر میخوره و میگه اون الان توی کازینو با زنها میگرده بیان این هم کسی که تو سنگشو به سینه میزنی

جومونگ هم خواب هئ موسو را میبینه و اعصابش خورده میشه و  همه چیو به هم میریزه

تا وقتی میفهمه بویونگ اومده اونجا خجالت میکشه و سریع خودشو جمع میکنه و میگه میبینی زدم مثل سابق تیریپ بی هولی من به هیچ جا نمیرسم هر چه تلاش کنم فایده نداره هر کی با من میگرده بدبخت میشه تو هم دیگه پیشم نیا تو که تجربه اشو داری

جومونگ میره سر میز قمار و به موسونگ میگه بده من شانسم خوبه و موسونگ میگه برو بچه خودتو بدخت نکن منو نمیبنی جومونگ میگه خیالی نیست .همین موقعه هانگ دانگ هم میاد اونجا و متوجه حضور جومونگ توی مسافر خونه میشه

در مقرر دوچی جلسه ای با حضور یونگ پو و داییش برگزار شده و دوچی از رسیدن شمشیرها تشکر میکنه و میگه اونها را به اوک جی فروختم یونگ پو هم که ترسیده میگه اونها دشمن ماند اگه لو بریم به خاک سیاه میشینیم که داییش میگه نترس من بهش گفتم .هان دانگ هم میاد اونجا و جریان جومونگو میگه

جومونگ هم افتاده روی دور و همه پولها را کاسب میشه و میخواد ادامه بده که سونگ جو میاد اونجا

جومونگ به سونگ جو محافظ شاه میگه من الان خودم فهمیدم که چقدر خنگم اخه منو چه به شازده ای برو به پدرم بگو وقتی آدم شدم بر میگردم .الان هم افتادم روی دور میخوام بازی کنم بزار دوزار کاسب شیم

 

سونگ جو هم میره پیش گوموا میگه کجایی که ببینی پسرت چه آدم مفنگی شده  

جومونگ و موسونگ هم مست میرند سمت خونه که هان دانگ و افرداش به دستور یونک پو جویای احوالشون میشند که جومونگ که دست بزنش خوب شده دست به کار میشه 

همین موقعه شاه هم میاد اونجا و جومونگ میبنه و از خودش میپرسه این همون جومونگ خودمونه

 

 

قسمت سیزدهم : رقابت ولیعهدی

webnava.blogfa.com